Üftâde bir âşık vardı. Bir gece sevgilisi yanına geldi. Aşık heyecanla yerinden öyle fırladı ki yeninin çarpmasıyla mum sönüverdi. Sevgili otururken siteme başladı:
"Beni görmeyi istemiyorsun zâhir, gelir gelmez mumu söndürdün."
Aşık, mahcubiyetle içindekini dışa vurdu:
"Güneş doğdu sandım da!"