— En kötüsü güzel burunlu yaratılmaktır. Adınız Güler, değil mi?
— Ben daha sizinkini bilmiyorum.
— Öğreneceksiniz. Bence insanın adı onunla en az ilgili olan yanıdır. Doğar doğmaz, o bilmeden başkaları veriyor. Ama yapışıp kalıyor ona. Onsuz olamıyor. (Sustu. Bir sigara yaktı.) Bakın, şimdi adımdan daha önemli bir şey biliyorsunuz: Sigara içtiğimi.
İşte bir başkası: Bütün bu "siz"ler, "iz”ler, “uz”lardan sıkılırım ben. Yapmacık, fazlalık gibi gelirler bana. İkinci konuşmamda 'sen' diyemeyeceğim biriyle bir daha konuşmam. Ne dersin(iz)?
— Galiba sizi anlıyorum.
— Yanılıyorsun. "Siz" anlanamaz, "sen" anlanır. Bazı kitaplarda "sizi seviyorum"u okuyunca gülerim. Sanki siz" sevilirmiş! "Sen" sevilir, değil mi?
— Seni anlıyorum. (Kızardı.)
Sayfa 61Kitabı okudu
·
31 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.