Connor'a baktığımda bir üzüntü dalgası içimi sardı. Önümde oturuyor olmasına rağmen onu özlüyordum. Açıklaması zordu ama bir keresinde okuduğum haikuyu anımsatmıştı: "Kyoto'da bile / guguk kuşunun çığlıklarını duyduğumda / Kyoto'yu özlerim." Ben de böyle hissediyordum. Zamanından önce özlem duyuyordum..
Sayfa 271 - Nemesis KitapKitabı okudu
·
22 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.