Türkçe, sosyal yaşama uyum ve iletişim kurma ihtiyacı için öğretilirse "ikinci dil olarak Türkçe öğretimi"; seyahat, eğitim, ticaret vb. nedenler için öğretilirse ve öğrenenin yaşam çevresinde ağırlığı pek hissedilmeyecekse "yabancı dil olarak Türkçe öğretimi" söz konusudur (Alyılmaz ve Şengül, 2017).