Bizler, bize bahşedilen hayat arabasıyla sonsuz hayat yolunda seyreden yolcularız. Yirmi dört saatten bir saati ebedîn hayatı kazanma çalışmasına, gayretine, sa'yine ayırıp namazı hayatın merkezine koymak şartıyla, diğer dünyevi işlerimiz, çalışmalarımız ise arabamızın bagajına yüklediğimiz uygun yüklerimizdir.
Günlük hayatın içinde boğulan ruhumuza bir nefeslenme imkânı sağlayan namaz, dünyevî gibi görünen çalışma ve gayretlerimizi de nurlandırır.
Sayfa 134Kitabı okudu
·
11 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.