O gün, üniversite kütüphanesinde bu şiiri okurken çok heyecanlanmıştım. O günün üzerinden on iki yıl geçmiş. Bu şiir bugün beni hâlâ heyecanlandırabiliyorsa -zamanın tüm yıkıcılığına rağmen- benim nezdimde sıkı şiirdir. Sanat yapıtları belki biraz da bunun için var: "Vay be," dedim, "ne çok ortak acımız, ne çok ortak sancımız varmış bu adamla!" Ve arındım, ve okudukça arındım bu şiiri. Her neyse... Cuma'ya diklenenlere selam olsun!
Son olarak uyarayım: Şiirde bazı harf hataları var ama metnin gidişatından anlarsınız zaten bunları. Başka yerden kopyala-yapıştır yapayım desem de, internette -benim paylaşımım hariç- yok sanırım şiir. Varsa da ben bulamadım.
Umut Onal
@kitapkolikavukat
·2yıl
değerin pahayı aştığı yere nasıl sürgün edildim?
bazen düşünürüm
aslında bazeni eksik oldu
belki de bu yüzden yanlış oldu
nedense ben sürekli düşünürüm
birikir bende tanık olduklarım ve yaşadıklarım
birden boğulurum derin hisler içinde yaşanılanların altında
yaşantılar üstüme dökülür
gayri yeni bir ahlak kurmak için
yollara düşmenin zamanıdır
bilirim
çıkış yoktur buradan
önce
·
148 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.