Para, kendilerinde kendiliğindenlik [entity] olmak isteyen bireye de toplum bağlarına da vb. karşı bu bozucu güç olarak belirir. Vefayı vefasızlığa, sevgiyi tiksinmeye, tiksinmeyi sevgiye, erdemi kusura, kusuru erdeme, uşağı efendiye, efendiyi uşağa, aptallığı zekâya ve zekâyı aptallığa dönüştürür.
Sayfa 119 - folKitabı okudu
·
77 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.