bu kitapta tek sevdiğim kısım şu;
''Abi!'
''Deme deme'' ''Hiç olmayacak zamanda karşı komşunun çatısına topun kaçmış gibi abi diye bağır''
dudaklarımı büktüğüm de ''Bir şey söyleyecektim'' ''Önemliydi'' ''Bozmak istemedim bir anlık ben öyle''
yüzümün asıldığını fark etti ve o an söylediklediğinden pişman olup ''Söyle abim'' dedi merakla ''Söyle miniğim,güzelim,kızım,,yavrum benim.Söyle güzel kardeşim dinliyorum''
ABİ BURASI ÇOK GÜZELLLL