Kitap sonundan ufak bir alıntı yapacağım. Kitabın son hikayesinden kısaca bahseden bir paragraf, sadece bu hikaye için satırlarca yazılan cümleler.
“Kitabın son hikayesi olan “Yılan Uykusu”nu nasıl okuduğumuzu hatırlıyorum. Sait Faik’in kendi(ni?) arama ve aydınlatma isteğine iyi bir misal olacak.
O gün huzursuz bir hali vardı. Şundan bundan
