Utancın övülmesini eleştirirken kişilerin utancı vicdan ile karıştırdığını söylemişti ne kadar güzel bir ayrım. Vicdan ,gücümüzü ve irademizi duyduğumuz bir durum. Utanç ise kendi gücümüzü ve irademizi bizden çalan bir öz kısıtlama. Iyi olanı vicdanımızla seçmek mümkünken utanma nedeniyle kötüden kaçınmamız övülmemeli. Utanç ilişkisel bir duygu. Ilk sosyal Duygu olarak tanımlanıyor. Hiç kimsenin olmadığı yerde de kötüden kaçınmak Oysa meziyet. Utanmamızı isteyen kişi O kişiden veya başkalarından utanmamızı istiyor. Onlar önünde eğilmemizi. Bu davranışımızdan pişman olmak demek değil. Onu irademizle değiştirmeye karar vermek değil. Utanmak vicdanımızla tek başımıza hissettiğimiz bir şey değil
·
26 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.