Hayatımız bir masalın başlangıç tekerlemesi gibidir. Bir varız bir yokuz. Bugün abimlerdeyken Konya'dan gelen abim yolu bulamadığını gelip ona yolu göstermemi istedi. Üst üste o kadar arama yapıp o kadar sinirli konuştular ki pijama takımlarımla dışarı fırladım. O aceleyle etrafıma bakmadığım için bir araç nerdeyse ramak kala beni uçuruyordu. Arabaya bindiğimde daha olayın şokunu atlatmadan dünya kadar laf yedim. Kısacık mesafe olan yol güzergahını unuttum. Anladığım bir daha sinirliyken özellikle mecbur kalmadıkça kimsenin arabasına binmemek. O an keşke araba çarpsaydı dedirttiler resmen.
·
161 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.