Cumhuriyet dönemi edebiyatını seviyorum. Tanzimat döneminin didaktikliğinden kopamamış olsa da, yazarların edebi kaygıyı bir kenara itmeyişleri de güzel. Yeşil gece'de yobazlığı eleştirip, laikliği yüceltirken, yaban'da millet olamayışın nedenlerini yine aynı feodal düzen içinde göstermeleri çok önemli. Kitabın sonunu genelde bağlayamayışları da bundan kaynaklı. Derdi olan romanlar bunlar. Okura bir bilinç aşılamak isteyen, mayayı ona göre veren müthiş eserler. İnceleme için teşekkürler...