Bazı zamanlar yeşil mantosu ile belirirdi. Yanıma gelir, içime soğuk sular boşaltıverirdi. Ağaçların gölgesinde yürürdük. Susardım, o konuşurdu. Gökyüzünde birden bulutlar dağılır, çiseleyen yağmur diner, güneş açardı. Her yanyana attığımız adımda içime taze hisler, yepyeni duygular dolardı. Arabalar geçer, insanlar bakar, tanıdıklar göz kırpar, selam verirdi. Ama yol her zamankinden daha çabuk biterdi. O kısa süren anlarda, aşksız insanlara acırdım.
Sayfa 269Kitabı okuyor
2 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.