Gelgelelim kendi içinde bir mucizenin etkisini gösterdiğini düşünüyordu, çünkü bütün algısının çok değiştiğini hissediyordu, çünkü çevresindeki dünya ve bütün insanlar bir anda ona farklı görünmeye başlamıştı, her şey daha derin, daha tuhaf ve gizli güdülerle doluydu âdeta. Her şey birbirinin parçasıydı ve her birinin birbirlerine yaklaşan ve sonra yeniden birbirlerini iten içsel bir hayatı vardı âdeta, nerede saklandığından haberdar olmadığı bir ortaklık; dağınık duran her şey birbirini tutuyormuş gibi geliyordu ona. Ve bizzat kendisi de onu hayata ve insanlara çeken bu içsel gücü hissediyordu; ne var ki bu güç anlamsızdı ve nereye yönlenmesi gerektiğini bilmiyor, ardında sadece tüketilmemiş özlemin ve engellenmiş gücün insanı sıkboğaz eden, baskıcı acısını bırakıyordu.
Sayfa 72Kitabı okuyor
·
251 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.