Gönderi
Günaydınn +2
Bronte kardeşlerden okuduğum ikinci kitap Jane Eyre oldu. Uğultulu Tepeler en sevdiğim klasikler arasındayken arasına bir yenisi daha eklendi diyebiliriz. Jane Eyre bana ortaokulda okuduğum Çalıkuşu'nu hatırlattı. Sevdiği adam tarafından yaralanan, acılı bir çocukluğun ardından kendini öğretmenliğe ve bağımsızlığa adamış kendi halinde bir genç kızın büyüme hikayesi. Bu dönem romanlarında karakterlerin yanlış anlamaları, gerçeği saklayarak çok büyük bir marifet sergilemiş gibi davranmaları bazen insanı boğuyor, yani okurken Edward'a karşı 'buna ne gerek vardı şimdi kızı niye süründürüyorsun' diyip diyip durdum ama o ne güzel aşk! O ne güzel seni seviyorum, evlen benimle demeler... Dönemin maddi denklik şartına, statü benzerliğine aldırmadan birbirlerini sevmeleri, fedakarlıkları... Jane'in kendi yolunu bulma mücadelesi, öğretmenliği, iradesine sahip çıkması, bağımsızlık yolunda yürümesi ve ne olursa olsun Edward'ı sevmekten vazgeçmemesi... Çoğu romana yol gösteren bir kapı olmuş eser, okurken sıkmadı, bunaltmadı, iç konuşmalarla dolu olduğu için bazen kendinizi de sorgulattı. Yazarın dili oluşturduğu karakter kendini yansıtıyordu bana kalsa bu yüzden Charlotte Bronte ile karşılıklı oturuyormuşuz gibi hissettim çoğu zaman.
Uzun lafın kısası okuması keyifli merak uyandırıcı bir kitaptı, okuduysanız yorumlarınızı bekliyorum.
·
60 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.