Özellikle annesi onun için endişeleniyordu; yemeği hazırlarken bazen yanında oturup uzun uzun gevezelik ettiği, onu kahkahadan gözyaşlarına boğduğu anlarda bir an dönüp ona bakar, acaba hep böyle mutlu olacak mı diye düşünürdü. Allah korusun bir illete tutulacak ya da hayatını kuramayacak diye değil, devam edecek gücü her zaman bulabilecek mi diye kaygılanırdı. Tutkuyla bağlı olduğu seylerde öylesine saplantılı, güveni öyle pervasız, zekası bazen o kadar hadsizdi ki hayal kırıklığı yaşadığında bununla baş edemeyeceğinden korkuyordu annesi. Büyüdükçe dikbaşlılığının arttığını l, boyun etmemek için elinden geleni yaptığını ve sevmediği şeyleri yadsıdığını görüyordu. Yaşça küçüktü ama içinde sürekli kendini besleyem bir ateş büyüyordu. Yanıyordu adeta.
·
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.