Kitap iki kere ikinin dört etmesi üzerine oturtulmuş bir yapı. Dostoyevski o kendine has tarzıyla başlarda "ya çok da haksız değil, vah adam yalnız be ondan bu halde" dediğiniz hak vermek ve acımak arasında mekik dokuduğunuz antikahramanı (kendisi karaktere böyle diyor) öyle bir boyuta taşıyor ki insandan tiksinme sebebi haline geliyor. İlk bölümü tamamen kurgusal, gerçek değil dese de, gördüğü, belki notladığı ne varsa yazmış. Bol ikircikli, dünyadan alımını almış, şüpheci, insan denen mahlukatın çıkarları doğrultusunda çirkinleşebilecek en aşağılık varlık olduğunu da yine yüzümüze aynı karakterle çarpıyor. Dostoyevski'nin bu kitabı için, kendine çok atıfta bulunduğu, karakterle özdeşleşen yönlerinin olduğunu da okumuştum. Eğer öyleyse bu bayağılıktan kurtulamayan ama kendini ele vermekten de kaçmayan biri var karşımızda...

Yeraltından NotlarFyodor Dostoyevski · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2020130,3bin okunma

·

7 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Melike