sen simsiyah ben zifiri gece, bizden bir bok olmaz biliyorum. leylak ve tomurcuk kokusu yerini boynuna bıraktı. ama gene de gelirsen yolunu aydınlatsın diye içimde bir ateş böceği besliyorum. böyle böyle büyüyorum. büyürken ellerim kısalıyor. kahretsin ki o küçük kıvılcım hep içimde, ne kadar kül olursam olayım. unutmaya çok yakınken özlemek insanı. yalnız yatağında ten arayışı. ama neydi o cümle; “ben başkasının zalimi olsaydım barmeni öldürdükten sonra içkiye susardım.”
97 not
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.