Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

Gitmem gerek. Burayı, bu dağ ve bulutuyla, akar suları, altın minareli kenti, delinmez taşlardan yapılmış surları ile çocukluğumuzun geçtiği bu kutlu ülke, bir toz zerresinde kaybolacak kadar uzaklara gideceğim. Ve bu zerrenin içinde bir yüzüğün kaşı gibi hep sen olacaksın. Seni burada bırakıyorum ama senin hayalini hep içimde taşıyarak. Sen benimle birlikte olacaksın aslında. Kolumda kuvvet olacaksın, yüreğimde cesaret. Bu gidişte dönüp dönmemek birdir. Önemli olan gitmektir asıl. gitmemek, dönmemek olurdu. Biz bir arada iken farkında olmadan birbirimizden bir derecede kopuk bulunurduk. Uzaklardan esecek güçlü bir rüzgâr, bu güçsüz birliği sürekli ayrılığa çevirebilirdi. Önceden önlem alınmalı. Gidip ta o Kafdağının gerisindeki rüzgârların bilek gücünü sınamalı. Rüzgârların eleştirisini yapmalı tam ortalarında. Tayfunlarda dönmeli, kasırgalarla boğuşmalı, yine de sapasağlam ayakta durmalı. Ateş çemberlerinden geçmeli, çavlanlarla düşmeli, çığlarla yuvarlanmalı. Yine de sapasağlam ayağa kalkıp dimdik durabilmeli. _________________________________ Efendim, ben, sevgiden yanayım. Eğer bir aşırılık yapacaksak, sevgiden yana olsun bu. Nefretten, kinden, itirazdan yana değil. Bir sıkıntı çekeceksek, bir çilemiz olacaksa, sevgiden ötürü olsun. Sebebi sevgi ve saygı olsun. Çiçeklerde, kuşlarda, kuzularda, bitkilerde, hayvanlarda, her yerde ve her şeyde, sevgi var, görmüyor musunuz? Yerde ve gökte sevgi var. Biliyorum, biliyorum, bana korkunç şeyler olduğunu da söyleyeceksiniz. Fırtınalar, kasırgalar, tufanlar, depremler, açlıklar, kıtlıklar da var diyeceksiniz. Ölüm, salgın hastalıklar, veba var. Doğru bütün bunlar. Ama sevgi de var. Karşılıksız, ta yürekten sevgi. Onunla direniyoruz acılara. Onunla sürüp gidiyoruz karşı koyuyoruz yıkıma, çürümeye. Düşmüşsek, ancak sevgiyle kalkıyoruz ayağa. Sezai Karakoç- Piyesler
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.