Geçim zorlukları içinde, üstelik bir de ilgisiz bırakılan Muazzez'in kitabın son bölümlerinde adım adım malum sona yürümesi bu kitabın hazin hikayesi.
Kuyucaklı, ne olursa olsun kabul etmeyecektin o görevi, gitmeyecektin köylere, bırakmayacaktın Muazzez'i Edremit'te...
Muazzez'in hazin sonu aslında kitabın henüz 15. sayfasında annesi Şahinde ile ilgili kurulan şu cümlelerde gizli: "Anası onu gezmeye götürürken bir saat saçlarını düzeltmeye uğraştığı halde, ne anasının ne babasının aklına bu kafanın içi ile de bir parça meşgul olmak düşüncesi gelmemişti. Onlar isportaya konan bir elma gibi onu süsleyip temizlemişler, parlamışlar, sonra yağlı bir müşteriye okumuşlardı (I.N. Kaymakam Selahaddin Bey'e). Kız yetiştirmekten de gaye bu değil miydi?"
