Ölüm Kurtuluştur Bize
Boğazımı dağladım
Her sabah güneşin gözlerimi aydınlatan soğuk feri ile,
Her gün takriben öldürdüğüm
Günün 5 saatinin külünü yutkunmaya çalışırken
Acıydı hayat
Parmak uçlarımı üşütürken kalem
Yazan oydu, titreyen ben
Dizlerim üşürken
Sana geldim
Her sabah güneş daha yüzünü göstermeden
Her gün doğumunda dirilip daha ölmeden
Alnımı bir kere daha serdim önüne
Her gün batımında ölümü hisseden ben
Sana kavuşmak çok uzak
Bir daha öldüm önüne
Gün doğarken ya da batarken
Ölüm kurtuluştur bize
İbrahim DAL
··
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.