Günün hangi saatinde olduğumu bilmiyordum. Daha doğrusu saati bilmiyordum rakamları bilmiyordum. Hayat bir şeyleri bilmeyince anlamayınca güzel güzeldi çocukluk bu yüzden.
Kuzukulağını,
Dağ çileğini,
Çayırdan yağmurdan sonra toplanan mantarın üzerine tuz atılarak kuzinede pişirilmesini,
Derede çimmeyi,
Ağustos böceklerinin yakamozları kıskandıracak ışıklarını,
Fındık bahçelerinde son kalan taneleri başaklamayı,
Kazanlarda odun ateşiyle yapılan pekmezlerin aromasını,
Kısacası günümüzün içine battığı birçok yapaylığın aksine doğal olan her şeyi.
Bu yorum görüntülenemiyor
Dereye girip sırılsıklam oluktan sonra annemin kafa göz dalmasını çok özledim. Cidden samimiyet vardı en azından. Dedemin yakasına yapışıp para istemeyi de özledim. Dedemle beraber uyumayı da özledim.
Bu yorum görüntülenemiyor
Kuzenlerimle dövüş yapıp sonra oturup hep beraber kahkaha atmayı özledim, arkadaşlarımla tebeşiri toz haline getirip suyla karıştırıp süt diye yaşıt arkadaşlarıma satmayı, ilkokulda köydeki bahçede boruları birleştirip kaydırak yapmayı özledim...Ahh çok özledim ya:'((
Sanırım en çok mutlu olabilmeyi özledim.Bir cipsten çıkan taso kadar kolaydı mutluluk.
Ne güzel bir soru bu. :) Pokemon tasolarımı ve bilyeleri.
Bayramlarda kapı kapı dolaşıp şeker toplamayı özlüyorum. Birde geç saatlere kadar arkadaşlarımla oynadığım oyunları...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.