Gönderi
Troya'nın son 51 günü değil bu destan sadece, esasında yiğitlik ve kahramanlıktan da öte. Hektor'un cenazesinin, savaşın Anadolu'ya getirdiği yıkımın öyküsü. İnsanlığın ölümünün öyküsü. Ölen diriltilemez ve giden geri getirilemez.
Sanatsal üslubuyla zevk verdiği kadar, sonlara doğru gerçek anlamıyla insanı melankoliye sürüklüyor eser. Savaş tasvirleri resmen savaş karşıtı bir tutum teşkil ediyor. Kafaya saplanınca beyni içeriden parçalayan kargılar, bağırsakları deşen çift tarafı keskin kılıçlar, boyunları delip geçen ve dişleri kıran mızraklar... Kadınların durumu, Tanrılar ve krallar karşısında insanın acizliği, sömürülmesi, insanın hayatını iradesi dışında yaşayıp yönetenler tarafından yazgısının çizilmesi olağanüstü işlenmiş.
Eseri bitirince kendimi tamamlanmış hissettim.
Bir tek çevirideki "o saat" yerine "ossaat" kullanımı sinir bozucu, çevirmenler muhteşem bir iş çıkardığı halde bu yorumu katmaları gereksiz olmuş.
Romanın atası olan Epik türün en iyi örneği İlyada.
·
17 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.