Tutunamayanlar, alışılmışın dışında bir romandır. Belirli bir olayı sergilemekten çok; izlenimler, çağrışımlar, taşlamalar, ayrıntılar ve ruhsal çözümlemelerle oluşur. Kitapta iç içe geçen ve birbirini tamamlayan iki hikaye vardır. Birincisi Turgut Özben’in, ikincisi ise Selim Işık’ın hikayesidir. ‘’Zaman dizimsel açıdan düzenli bir sıra izler. Bu durum, Turgut’un öyküsünde de aynıdır. Selim’in öyküsü ise geri kırılmalarla ve sırasız biçimde verilir. Turgut’un hikâyesi başladığı noktadan devam ederken, ikinci öykü olan Selim’in öyküsü geri dönüşlerle tamamlanıyor.’’ (Moran) Roman birinci bölüme geçmeden önce sonun başlangıcı ile başlar. Gazete yazarı yurt dışından dönüp masasının çekmecelerini karıştırırken bulduğu büyük bir pakete rastlar. Paketten bir mektup ve büyük bir kısmı elle yazılmış sayfalar çıkar. Mektup Turgut tarafından gazete yazarına gönderilmiştir. İkisi daha önce bir tren yolculuğunda tanışmışlardır. Turgut mektupta kendisinin kaybolmuş bir insan olduğunu belirtmiş ve dünyaya gazeteci aracılığıyla bu kitabın yazılmasında birçok insanın payı olan bir eser gönderdiğini yazmıştır. Gazeteler de Turgut Özben adlı genç bir mühendisin kaybolduğunu yazmaktadır. Gazeteci bu olayı araştırır ve üç yıl önce gerçekten böyle bir kaybolma olayının meydana geldiğini öğrenir. Turgut Özben mektubunda gazetecinin bu eseri yayımlamayı düşünürse kimlerle görüşeceğini ve onlardan onay aldıktan sonra harekete geçmesini istediğini yazmaktadır. Gazeteci ilgili isimlere ulaşır ve onların onayını aldıktan sonra belli isimlerde değişiklik yaparak kitabı yayımlar. Ve hikayeler de bundan sonra başlar.

TutunamayanlarOğuz Atay · İletişim Yayınları · 202062bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gecem