Okurken bir çok duyguyu beraber yaşadığım bir kitap oldu. Yeri geldi güldüm, üzüldüm, şaşırdım ama en çok yapmak istediğim şey saçımı başımı yolmaktı! Tanrı aşkına teğet geçen tesadüfler bu kadar uzatılmak zorunda mıydı? Heyecanla okuyup "heh şimdi olacak" demekten yoruldum açıkçası. Ama ne demiş yazar " kaderimizden kaçamayız." Nihayetinde içimi sımsıcak yapan bir son ile karşılaştım. Aşk romanları okuma havasındaysanız tavsiye ederim.
