#mesâ #kırmızı #şeb #zer #renk #anne #vakit Piyâle (kadeh), insanın eğleneceği, hafife alacağı bir nesne değildir, insanın içinde çeşitli duyguların içinde meydana getirdiği kıvılcımlar, titreşimler, parıltılar, tutuşturduğu ateşler sonucunda kırmızı bir renge bürünmüş, hayâli ve melâli bir şarabın kadehidir. Gönüller bu melâle düştüyse geri dönmek ne mümkün! #Ölüm "Firâz-ı zirve-i Sinâ-yı kahra yükselerek Oradan Oradan düşmek ölmek istiyorum" #şebinisan " durgun suya baktım ve dedim: âh ölebilsem Mademki yok ağlayacak mevtime kimsem" #yollar " Bir lambanın hüzniyle Kısıldı altın ufuklarda akşamın güneşi..." #OBelde "Uzak Ve mâi gölgeli bir beldeden cüdâ kalarak Bu nefy ü hicre müebbed bu yerde mahkûmuz." O beldede bir akşam vakti annesini kaybetmiş elinde yakıcı bir piyâleyle gözü yollarda aklı ölümde karşıdaki göle vuran renkler ve parıltılarla bir Ahmet Haşim... Haşim için ne mümkün piyâleden içip o beldeden geri dönmek o artık o yerde o şarabın hayâli ve melâliyle mestolmuş biri.

Piyale - Göl SaatleriAhmet Haşim · Antik Kitap · 201280 okunma

·

48 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Merdümgiriz