Mario Levi'nin okuduğum ilk kitabı, dikkatimi çeken ilk şey yazarın çok uzun ve devrik cümleler kullanması. Bu durum okumayı yavaşlatsa da okuma zevkinden birşey eksilmiyor. Kitap ilk sayfasından itibaren sizi içine alıyor. Üç farklı öyküde oluşan kitapda her öyküde bir sevgi ve ayrılık görüyoruz ama bu sevgi ve ayrılıklar hikayenin karakterleri arasında mı yaşanıyor yoksa yazar kendinden mi bahsediyor anlayamıyoruz. Belki de bu belirsizlikten dolayı olsa gerek okur kendi sevgilerini düşünüyor kendi ayrılıklarını kendi hüznünü yaşıyor. Havaların soğudu bu günlerde içinizi ısıtacak bişeyler bulacaksınız bu kitapda.