"Bir insanı sevmekle başlar her şey. Burada her şey bir insanı sevmekle bitiyor." Sait Faik sevmekle bitiyor her şey. Sahil kasabalarında gerçekmişcesine dinlediğin hikayelerle sevdiriyor kendini. Yıl olsa da 1930 yine de halinden anlatıyor insanı. Buruk bir tat var ki hikayelerinde bir türlü çözemedim, bir türlü anlayamadım. Karşısına oturmak ve 'ne dertli adamsın be usta' demek geliyor içimden. Büyük acılar çekenlerin büyük başarıları oluyordur belki de.
Sonra? Sonra ne olmuş??? Diye merakta bırakan pek çok öyküsü var ne yazık ki. Yarım kaldım çokça.
