Bu yorumun çok uzun olacağını sanmıyorum çünkü çizgi roman hakkında söylemek istediğim tek bir şey var. Çizgi romanın sayfaları eksik. Çizgi romanı okurken bir anda yirmi otuz sayfa atlamış gibi hissettim. Sonra başına döndüm ve tekrar okudum ve yine aynı şey oldu. Bu beni rahatsız eden en önemli unsur oldu ki bu olayı çizgi romanı okurken sadece bir kere değil, birden çok kez yaşadım. Çizgi roman okumanın ana kuralı her an her şeye hazırlıklı olmaktır. (BATMAN) İşlenecek her konuya ve olaya açık olmanız gerekir. Çünkü bir çizgi romanda mutlaka en az bir "garip olay" vardır. Şeytani İlahi'de -ve de olabilir bilmiyorum- ise bu garip olaylardan bol bol var. Hatta biraz aşırıya bile kaçmış. Çizgi Roman Evreni Aşırılık Sınırı'nı (şu berbat Superman hikayesinden sonra -bunu okuyanlar anladı ama öğrenmek istemeye gerçekten meraklı olan varsa sorsun anlatırım.- bizim çizgi roman grubunda koyduğumuz bir sınır. Çizgiye en yakın olan hikaye Kaptan'ın HYDRA'dan olduğu hikaye.) geçmediği sürece aşırılık her zaman iyidir. Şeytani İlahi'ye de bu aşırılık cuk oturmuş zaten ama şu dediğim kopukluk çizgi romanın bütün havasını söndürmüş. Çizgi romana üç vermemin sebebi de çizmeleri oldu. Çok hoşuma gittiler. Hikaye ile uyumuna gerçekten dikkat etmişler. Zaten bir çizgi romanda hikaye kadar önemli ikinci şey -bazen en önemlisi- çizimler ve renklendirmedir. Yani okuyun okumayın bir şey diyemiyorum ama benim görüşüm bu şekildeydi.

Şeytani + İlahi Cilt 1: Faust FaslıKieron Gillen · Marmara Çizgi · 201744 okunma

·

37 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Selin