Nazan Bekiroğlu ve "Kelime Defteri" " Yangında ilk kurtarılacak, kelimelerdir. Kelimelerimiz yanıp kül olduğunda başlar tükeniş. Kavga varsa kelimeler var, yani ümit vardır" Kitabı okuduktan hemen sonra kalemi elime alabilseydim, muhakkak daha derin olurdu cümlelerim. Fakat yine de, üzerinden ne kadar zaman geçer geçsin, kalbimdeki yerini muhafaza edecek bir deneme 'Kelime Defteri'. Yazarımız "etrafında dönüp durduğum kelimeler" diye tabir ettiği kelimeleri, kendince açıklayarak öncelikle kelime haznesinden bir kesit sunuyor okura. Bunlardan bazıları; Yazı: Hayatımın merkezinde duran şey yazıdır, yazarlık değil. Okuyucu: 'Anladım' diyen bir yürek. Hepsi bu. Çay: Çayı yaratan Allah'a hamd olsun. Ya yaratmamış olsaydı! Benim de var bir kelime defterim. Fakat ben bilmediğim kelimeleri öğrenmek amaçlı kullanıyorum o defteri. Nazan Bekiroğlu ise kelimelerin kalbindeki tezahürünü görmek istemiş zannımca. Bu nedenle yazmış. Sonrasında edebiyat üzerine denemeler kaleme almış. Bazen Dostoyevski, bazen Çehov, bazen Fuzûli... Bazen de dil üzerine, mektup üzerine, tarih üzerine... Az biraz da kendi hayatından birkaç sayfa eklemiş. Keşke diyorum daha fazla yer verseydi "kendinden" olan satırlara. Belki o zaman "Bunları, bu satırları nasıl yazmış? " sorusunun cevabını bulabilirdim kendi içimde. Düz cümleler kurmak isteyip, "Hiçbir şey benim içime düz bir çizgi halinde düşmezken cümlemi nasıl düz kalabilirim ki?" diyerek, kalemine sitem ediyor yazar. "Ben artık düz cümleler kurmak istiyorum" diyor. Bu kadar naif, zarif, rikkatli bir gönül zaten nasıl düz cümleler kursun. Kuramaz pek tabii. Kalp hissedileni dökmez mi harflere... Bu kitabı okuduktan sonra, kelimelere daha çok yakın hissettim kendimi, daha çok düşündüm, irdeledim. "Kelime varsa, umut var" dedim. En çok kalbimi meşgul eden soru ise "Kelimeler insanı öldürebilir mi?" sorusu oldu. Çünkü kitapta geçen şu satırda "Kendini tamamıyla tesadüfe bırakmayan belki tek şey olan kelimeler insanı öldürebilir" yazıyordu. Sahi kelimeler öldürebilir miydi insanı? Kelime nasıl bir güçtü? Bir kelime, bir insana ne yapabilirdi? Peki beni yıkan kelimeler neydi, en son hangi kelimenin kaçıncı hecesinde incinmiştim..? ... Ah bu kelimeler! Ne çok şey yazılabilir üstüne. Ne çok savaş verebilir insan kendi içinde. Ve işte Nazan Bekiroğlu beni bir defa daha kalbimden yakalamıştı. Sanki kelimelerle olan savaşımı bilir gibi, kavgamı sezer gibi, bana seslenir gibi... İşte bu sebeple altını çizdiğim satır aralarında dönüp durmam. Bu kitap üzerine ne kadar yazarsam yazayım, hep daha fazlasını yazmak isteyeceğim, biliyorum. O nedenle bu kadarı kâfi diyorum. Ve evet fikrimce de kelimeler insanı öldürebilir.

Kelime DefteriNazan Bekiroğlu · Timaş Yayınları · 20201,397 okunma

··

9 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Beyza Özcan