Tolstoy'un, geçici olarak yolculuk yaptığımız dünyayı, ebedi yuvası olarak addeden, sayılı günlerini toplum nezdinde yüksek bir konuma gelmek uğruna feda ederek yaşamayı unutan insanları uyardığı 83 sayfalık vurucu bir kitap. İvan İlyiç; geleceği parlak, başarılı bir mahkeme üyesidir. Mesleğinde ilerledikçe paraya olan açlığı artan, bitmez tükenmez hırslarının boyunduruğu altında yaşayan İlyiç; kendisi ve ailesi için son derece lüks, pahalı bir ev döşer. Daha sonra ansızın ağır bir hastalığa yakalanmasıyla birlikte, ölümün bütün maskeleri düşüren kesinliği, evinin gösterişli duvarlarını parçalar. Yaşadığı hayatı sorguladıkça, gerçekten nefes aldığı günlerin sadece çocukluğunda kaldığını fark eder ve acıları dayanılmaz bir hal alır. Sayfaları çevirdikçe, İvan İlyiç'in yitip giden yaşamına onunla birlikte üzüldüm. Kitap bana kendi yaşamımı henüz ölüm döşeğine düşmeden sorgulattı. Sanıyorum ki Tolstoy'un bu kitabı yazarken amaçladığı da buydu. İvan İlyiç'in Ölümü'nü okuyan herhangi biri, mevki arzusuna yenilip hayatını teslim etmez diye düşünüyorum.

İvan İlyiç'in ÖlümüLev Tolstoy · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202244,9bin okunma

·

18 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.