Ölümün çağırıcısı sonbahar geldi.
Yapraklar bir bir düşerken yere,
Sanki ölümü fısıldıyorlar kulağımıza.
Biz sadece ufak hışırtılar duyarken,
Belkide çığlık çığlık bağırıyorlar bize doğru.
Bulutlar da yapraklara ağıt yakıyorlar sanki.
Her biri akıtıyor gözyaşlarını,
Çok sevdiklerini yitirmişler gibi,
Kavuşamasalarda varlıklarını bilmek yetermiş gibi.
Her bir yaprak ayrılırken dallardan,
Çocuklarını kaybetmişcesine
Eğmiş başlarını ağaçlar.
Sonbahar bir hüzün dalgası gibi
Ölümü fısıldıyor her birimize.
Ölümü.
Ölümü fısıldıyor...
EÖ