Hüznüm
......
Ya kalemim;
Korkusuzca sokulabilir miydi koynuna?
Hiç korkmadan çizebilir miydi göZlerini.
Yokluğunu hangi kağıt kabul edebilmişti?
Takvimlerden de atmıştım eylülü,kasımı.
Gömmüştüm tüm şubatları.
Bir ocak kalmıştı bana.
Geçen yılların hüznüyle sarmıştı beni.
Koklamıştı,
Ağlamıştı.
Hüznümu asırlara sığdırmamıştı.
Sonra ne bir kitap alabilmişti seni.
Ne bir özdemir asaf şiiri...
......
/sîyajin/
··
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.