Arda Erel'in okuduğum ilk kitabıydı. Küçüklüğünden beri yazdığı günlükleri birleştirmesi ile eser ortaya çıkmış. Sürekli aynı cümleler tekrar edip durdu. Yazar, kitabın sonunda edebiyat yapma gibi amacı olmadığını söylemiş, içindeki duyguları olduğu gibi aktarmış.