Neden hala paslanmış pusulamızın izindeyiz?
İzi izleyen kan.
Kana doymayan bir can.
Gidelim diyorum.
Buralar duman.
Buralar viran.
Alnıma sarmışlar kandan bir kuşak.
Umutlarım çorak.
Taşa tutulmuş toprağım.
Toprağım çorak.
Zincire vurulmuş fikirlerim.
Boynu bükülmüş hislerim var.
Bulanmış renklerim.
Yitirilmiş inançlarım.
Ve kırılmamış pusulam hala var.
Dönmeli miyiz?
Hayır!
Ölmeliyiz.
Çünkü parmak izlerimizde zulüm var.
/ SÎYAJİN/