PEÇELİ SEVDALAR
Gece vakti ıslık çalardı çakallar
Bir uğursuzluktu geceyle sağılıp da gelen
Yağmurlar rehin kalırdı gözlerimizde
Uzak sularda gömülüydü umutlarımız
Mevsimsiz çiçekler açardı avuçlarımızda
Yıkık kentler içinde virane gibiydik
Bir vapurda bırakmıştık mutluluğu
Yıldızlar kopardı içimizden
Ve biz kanardık yüreğimizden her daim
Ayrılıkla başlayan ölümler yaşadık hep
Kış yaşayan toprağın yorgunluğunda yaşadık sevdamızı
Şiirlerimize sinmiş kadınlar sevdik bütün şairliğimizle
Derinden derine sarsıldık ne zaman ki ayrılık ölüm olunca
Barut sinmiş havalarda yazılmıştı yazgımız
Boynu bükük yarınlar taşıyorduk gözkapaklarımızda
Düşlerimize almaya korktuğumuz hayatlara hasrettik hep
Bir simidin coğrafyasında durmadan esmerleşiyorduk
Gençliğimizin en güzel çağında farklı zamanlar yaşıyorduk boyumuzdan da uzun
Gurbetti her defasında bize kucağını açan
Hüzünlü akşamlarında teselli ederdik hep ölmüşlüğümüzü
Paramparça duygularla uzanırdık gecenin derinliğine
İçimizde hep dalgın bir çocuk bakışı vardı
Peçeli sevdaların yarası dururdu içimizi sızlatan
Bir nehir gibi yorgun düşüyorduk denizlerin döşüne
Yalnızlık getirmeyen vapurlar istiyorduk limanlarımıza artık
Ve her sözcüğün dilimizde isyana durmadığı hayatlar istiyorduk artık
Velhasıl bırakıp gitmeyecek vefalı bir yâr istiyorduk artık
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.