İnsanın kendini tanıması da en az bir başkasını tanıması kadar zor aslında. Çünkü yaşadıkça yaşadıklarımıza- yaşanılanlara verdiğimiz-verilen tepkilerle tanıyoruz kendimizi, karşımızdakileri... Yaşanmamış durumlarda ne yapacağımız, nasıl bir insan olduğumuz belli değil... İnsanlar her konuda rahat konuşuyor ama işin aslı böyle diye düşünüyorum.
Katılıyorum,yaşananlar bize birşeyler kadar.Peki ya hayal ettiklerimiz onlarda yaşanmış etkisi yaratmaz mi?Bizler sadece yasadiklariklarimizla varolmayiz asıl bizi var eden bizi biz yapan kendimizi bilmediğimiz noktaları kesfettigimiz ama henüz yaşama adapte edemediğimiz noktalarimizdir.