Tatlı mı tatlı cumartesi gününden merhabalar :)
Akşam bitirdiğim Mavi Kuş hakkında bir iki cümle kelâm edip kaçacağım.
Mavi Kuş, alışık olduğum Mustafa Kutlu kitaplarından hayli uzak bir eserdi. Tavsiyeleri şimdi daha iyi anlıyorum da iyiki Mustafa Kutlu'dan okuduğum ilk kitap Mavi Kuş olmamış. Çünkü beklenti düzeyini sarsan bir kitap olduğunu düşünüyorum. Kitabın arka kapağını kapattığınızda sinirden çıldırabilirsiniz ya da kahkaha atabilirsiniz. Tabi ben kahkaha attım. Çünkü neye uğradığımı bilemedim. :)
Mustafa Kutlu'yu sade, duru diliyle, küçük insanın hayat hikayesini yansıtabilmesiyle, duygulara dokunabilmesiyle ve yeri geldiğinde ise düşündürtebilmesiyle tanıdım. Mavi Kuş'tan önce okuduğum dört kitabında bu tanışıklığım iyice pekişti.
Lakin pek muhterem Mustafa Kutlu, Mavi Kuş kitabında beni bir okurdan başka bir okura banzetince kendime "Bu yazarın kalemini tanıyamadım mı acaba?" diye sordum.
Olaylar gayet sakin bir şekilde olay mahallinde gelişirken çevre tasvirleri, karakterlerin hayat hikayeleri, tahliller ve diyaloglar gayet güzel gidiyordu. Hatta bu kitabında beğendiğim bir nokta oldu ki o da "bir dolmuşun içine her türlü insanı sıkıştırıp o atmosferi" kaleme alması. Kitabın sonunu düşünmezsem gayet Mustafa Kutlu klasiğiydi. Ama kalemi sağolsun, beni alt üst etti kurgu sonu.
Kitap güzel miydi? Evet bence güzeldi ve beğendim. Tabi bu sizin kitaptaki olay karşısında vereceğiniz tepkiye bağlı. Bundan sonra Mustafa Kutlu kitabı okumayacağım da diyebilirsiniz. Başka Mustafa Kutlu kitaplarına da bakacağım diyebilirsiniz. İkinci gruptansanız naçizane tavsiyem; Mavi Kuş, Mustafa Kutlu literatürünün tek örneği. :)
Ayrıca buradan 
Selen Sevim a bu kitabı tavsiye ettiği için selamlarımı iletiyorum. :)
·
63 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.