Klasik eserler üzerine yapılan onca eleştiri, övgü ve incelemeden sonra kitap hakkında bir şey yazmak çok abes geliyor insana. Öykünün betimlemeleri yoğundu. Yazar öyküye okuyanı dahil etmek için bu yoğunluğu tercih etmiş olabilir. Emma ya da bir başkası, hayatımızda bu türden insanlara oldukça rastlıyoruz. Yalnız Charles'in iyi niyetli hali aşırıya kaçmış gibi hissettim. Tam bu sefer anladı her şeyi derken gene anlamadığını görünce ister istemez sitem ettim. Bu ruh halimi fark edince de kitabın ne kadar okurunu öyküye dahil ettiğini daha iyi anladım.
