Arta'dan ayrılış...
Gidiyordum ama ruhum geride kalıyordu. Taşlarla kaplı dar sokaklarda, eski evlerde, çiçeklerin ve portakal ağaçlarının koktuğu bahçelerde, şehir sakinlerinin miskin tavırlarında ve yirmi sekiz yıl boyunca yaşadığım her şeyde ruhumu bırakıyordum. Ruhum Arta'da, yabancı ziyaretçilerin Türk şehri dediği ama artık, vaftiz olup Hristiyanlığa geçen Saliha hariç, hiçbir Müslümanın yaşamadığı bu şehirde kalıyordu.
Sayfa 540 - PenaKitabı okudu
·
7 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.