Çocukken bana doğru nedir ögretilmiş ama huylarımı düzeltmek öğretilmemişti.Bana iyi ilkeler kazandırılmıştı,fakat bunları gurur ve kibir ile uygulamaya bırakılmıştım.Ne yazık ki ailenin yıllarca tek çocuğu,ayrıca biricik oğlu olduğum için annemle babam,kendileri iyi insanlar olmakla beraber -hele babam çok iyilik sever,çok nazikti-beni şımartmışlar ve bencil davranmaya,ailem dışında kimseye aldırış etmemeye,benden başka herkesi küçük görmeye,hiç olmazsa benimkine kıyasla onların duygu ve değerlerini aşağılık saymaya alıştırılmış,cesaretlendirilmiştim.Sekiz yaşımdan yirmi sekiz yaşıma kadar işte ben böyleydim ve siz olmasanız sevgili,güzel Elizabeth,hala da öyle olacaktım!Size neler borçlu değilim ki...Bana gerçekten acı,fakat çok yararlı bir ders verdiniz.Beni hak ettiğim şekilde küçülttünüz.Size,kabul edileceğinden hiç kuşku duymadan elimi uzatmıştım.Siz bana değerli,övgüye layık bir kadına hoş görünebilmekten ne kadar uzak olduğumu öğrettiniz.
undefinedKitabı okudu
··
12 views
Kesinlikle yanlış yetiştirilmiş bireyler olabiliriz ama bir noktada değişim mümkün kendimiz veya bir başkası buna sebep olabilir hep aynı kişiliklerde barınacağımız anlamına gelemdiğini anlatan güzel bir bölüm olmuş...kitap yer yer boyle guzel anlamlar barındırıyor icinde
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.