"Seni diğerlerinden farksız yapmaya tüm gücüyle gece gündüz çalışan bir dünyâda, kendin olarak kalabilmek, dünyanın en zor savaşını vermek demektir. Bu savaş başladı mı, artık hiç bitmez."
<<Edward Estlin Cummings>>
Çok sağlam karakter gerekiyor bunu yapabilmek için. Çocukluktan başlar bu savaş. 'Dikkafalı' derler, 'inatçı', 'kendi başına buyruk', 'aykırı', 'çok bilmiş', 'ukalâ'. Eğip-bükemediklerini yaftalarlar en yakınları bile anlayamayıp gönlünü darmadağın ederek...
İnsanın gönlü erken yorulur. Değer mi peki? Değer. Sonuç îtibârıyla böyle olan kişilerin arasından çıkar 'özel insanlar'. İnsanlığa umut olurlar, destanları yazılır, zamanlarından çok sonraya ışık olurlar...
Bâzen de gönül yorgunluğuyla; sessiz sedâsız, gönlü kırık ölüp giderler... Özel insanlardır, farkedilmemeleri mümkün değildir ama, insanların çoğu genel-geçer kurallara teslim olmanın insanı kandıran(olabilecekleri 'en' neyse o olabilmeyi, 'biri' olabilmeyi imkânsız kılan) rehâvetine teslim olurken, yaşarken anlaşılamamak 'kendi olarak kalabilmenin savaşını veren bu özel insanların'; çoğunun, kaderi olur sanki...
··
1 views
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.