Zweig' de bu hafta.. 4 Öykünün bulunduğu bir kitabın içine çekiliyoruz. Mürebbiye Çevrelerine pür dikkat kesilen iki kız, bütünüyle büyümüşte küçülmüş denilen cinsten. Terkedilmiş mürebbiyelerine neler oluyor küçük dedektif edasıyla çözmeye çalışıyorlar. Onunla üzülüp onunla seviniyorlar. Kendilerinden saklananları ortaya çıkartmak için var güçleriyle uğraşıyor minikler. Ama bu hikaye yinede her zaman alıştığım Zweig üslubundan farklı başladı. Sanki yazmaya başlarken çok da istekli değilmiş gibi aynı. Şu yönden farklı. Okuduğum diğer hikayelerinde çocuk karakterler bu şekilde başrol olmamıştı hiç. Ve ne yalan söyleyeyim beni gerçekten çocukların böyle bir şey yaşamış olduğuna inandırdı. Yinede okumasanız da bir şey kaybetmeyeceğiniz bir hikayeydi. Yaz Novellası Yaz novellasına damgasını vuran şey şüphesiz bitmek tükenmek bilmeyen betimlemelerdi. Kendine oyun arayan, işsiz, yer yer sapık bir ihtiyarın eğlence olarak bir kızın duygularıyla oynamaya başladıktan sonra hafiften onu arzulamaya başlaması sinirimi bozdu. İçimden yaşlı herife iyi şeyler söylemedim. Zweig niye böyle bir hikaye yazdı diye düşündüm. Gel gelelim bulamadım. Ama beni sinirlendirdiğine göre demek ki kısa ve sağlam bir kurgu oluşturmuş. Geç Ödenen Borç Geç ödenen borç hikayesinin yazım şekli bana göre Zweig' in en iyi olduğu alanda yazılmış. Yani bir mektup şeklinden. Bilinmeyen bir kadının mektubunda olduğu gibi, bir erkek olarak, kadın rolüne bu kadar iyi girebilmesi gerçekten sanatının büyüklüğünü ortaya koyuyor. Hikayenin içeriğine gelecek olursak ben başta Puşkin etkisiyle sonunun çok daha başka olacağını düşündüysem de Zweig benim gibi düşünmemiş olacak ki hikayeyi geçmişle bugün arasında kurulan bağın bir göstergesi olarak yazmış. Verilen sözlerin tutulması gerektiğini, yapılan iyiliklerin de unutulmaması gerektiği üzerinde dururken, insanları mutlu etmenin önemini anlatmaya çalışmış kısaca. Kadın ve Yeryüzü Ağır bir doğa betimlemesiyle başlıyor Kadın ve Yeryüzü hikayesi. Sanki Zweig daha önce hiç görmeyenlere kendi gözünden yeryüzünün nasıl bir şey olduğunu anlatıyor. Yeryüzünü kendi içinde duyumsuyor adeta hissediyor doğayı. Sanki içerisinde hiçbir konuşma geçmeyen siyah beyaz bir sanat filmini renklendirmeye çalışarak anlatıyormuş gibi. Yani ben öyle hissettim en azından. Doğayı hissetmeye çalışan bu adamın çevresindeki herşeyi özümsemeye çalışırken fark ettiği kıza olan anlık aşkına şahit oluyoruz. Sonra kız ve baş karakter geceleyin bir yerde öpüşüyor. Farkına varıyoruz ki kız uyurgezermiş. Aşık olduğu kadını daha henüz bir kez görmüşken adını sanını bilmezken, hemen öpmeye çalışmakta ne bileyim pek normal gelmedi bana. En azından Türkiye şartlarında :) İyi okumalar dilerim.

MürebbiyeStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202126,5bin okunma

·

8 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Göksel Göktürk