Yazar, her kitapta bir tık daha iyi olup kendini biraz da olsa toparlamış ama yeterince değil; yine de idare eder. Bu son kitapla ilgili bazı beklentilerim vardı: mesela Kate'nin muhteşem bir gücü ortaya falan çıkacak ve güzel bir savaş okuyacağız gibisinden ama bu kitapta, daha çok insancıl ve duygusal anlamda etkenler kullanılmış; belki de diğer kitaplardan farklı bir yol izlenmek istenmiştir. İkinci kitabın sonunda bize gösterilen bir parça ihanet, bu kitapta daha anlamlı bir hâl alıyor ve ne kadar can sıkıcı olsada, kitaba daha bi' hararet katmış. Kitapta savaşlar oluyor ama bu bize yansıtılmıyor, sadece oluyor, bitiyor ve bize, sonrasındaki konuşmalar yansıtılıyor; bu durum hoşuma gitmedi, o savaş duygusunu hissetmek isterdim ama neyse ki bir parça da olsa, kitabın sonunda bir şeyler görebildik. Aslında bu kitap çok dağınıktı, bir Kate kendince bir şey yapıyor, bir konsey, bir Henry... Kitabın sonunda olan şeye üzüldüm, hatta gözlerim doldu, bunu yadsıyamam; bu demektir ki duygu verilebilmiş, sevindim. Ben bu seri de Kate'yi, Ölüler Diyarının Kraliçesi olarak görevini yaparken de okumak isterdim. Kısacası bu seri benim için idare eder seviyesindeydi; bu seri yerine daha güzel bir seri okumak ister miydim? İsterdim ama yine de pişman değilim. Kate'nin yapacağı seçimler bitmiyordu... Ailesi için, insanlık için doğru seçimler yapmalı, kendinden ödün vermek zorundadır. Dünyaya getirdiği çocuğunun yaşaması için, onun sadakatini, sevgisini isteyen Kronos'la kendince bir anlaşma yapar, bu anlaşmanın sonuçları pek iyi olmasa da, şimdilik amacına ulaşmıştır. Yapılan planlar, geri tepen hamleler ve son bir savaş...

Tanrıçanın MirasıAimee Carter · Ephesus Yayınları · 2013546 okunma

·

21 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Senag