Gogol'un bu erken dönem hikayelerini derlediği eseri okurken Rus edebiyatının Puşkin'de de olduğu gibi tam olarak düz yazıya geçmediği, her bölümden önce konuyu özetleyen birer kıtalık şiirler, halk hikayeleri, düğün şarkılarını da eklediği gözüme çarptı. İlk hikayesi Soroçinets panayırı hikayesi çok sade dille köy hayatını anlatmış. Mistik öğelere, şeytani hikayelere yer vermiş bu yönüyle gerçekten uzaklaşmış gibi görünse de halk arasında bu tür hikayelerin -halen bile- anlatıldığı bilinir. Ancak yinede bölümlere ayrılmış kısımlar kurgusal bütünlüğü sağlayamamış. Okurken tam kendimi veremedim. Beni bağlayamadı yani. İvan Kupalo Gecesi de aynı şekilde şeytan anlatımlarıyla örülü bir hikaye. 21.yy' da bunları dinlemenin pek bir korkutuculuğu olmuyor hatta fantastik öğeler olmaktan kurtulamıyor tabi. Ukrayna'da da biz Türklere benzeyen bazı işaretler gördüm yine. Örneğin kurşun döktürmek gibi. Birbirine yakın bir şekilde yaşayan halkların nasılsa etkilendiğini görüyoruz. Kültür böyle bir şey işte. Yerel gibi görünürken ulusal, bölgesel ve hatta küresel ölçekli olabiliyor. Kitap boyunca kitabı yazdığı iddia edilen karakter Arıcı Sarı Panko'nun hikayelerini dinliyoruz. Hepsi şeytan hikayeleriyle dolu. Valla ben okumaktan acayip sıkıldım. Kesinlikle de tavsiye etmiyorum zaman kaybı. İlk başta daha iyi olabileceğine dair ümidimle okumaya devam ettim ama her geçen sayfa beni konudan ve kitaptan daha fazla soğuttu. Yinede okuyabilen kişilere de iyi okumalar diliyorum.

Dikanka Yakınlarında Bir Çiftlikte Akşam ToplantılarıNikolay Gogol · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2018713 okunma

·

18 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Göksel Göktürk