Adı Nevin,
şarap içer, rüzgâr giyerdi geceleyin...
O, kanadı kırık bir kuştu,
beyaza vurulmuştu;
kimseler görmedi bir başka renk sevdiğini.
Kimseler…
Görmedi kirlendiğini...
Adı Nevin,
hüzün kokar ve korkardı geceleyin...
Kendini martılarla bir tutma derdim; senin kanatların
yok. düşersin, yorulursun, beni koyup koyup gitme ne olursun!
.....................................................