GORDON (Kısa Öykü)
Gordon dağın yolunu tutmuştu. Çantasına aldığı yemek, araç ve gereçlerini geceden hazırlamıştı. Kar tepelerinin ardından güneş bütün ihtişamıyla ilk ışıklarını vermeye başlamıştı. Gordon yolu yarılamıştı ve çok yorulmuştu. Biraz durup dinlemek istedi. Büyük bir kayanın önüne gelip çantasını bıraktı. Gözü hep tepelerdeydi. Dunguen dağı o kadar güzeldi ki, her yıl binlerce kişi bu dağı ziyarete gelirdi. İlkbaharda dağın etrafındaki ovalarda çobanlar hayvanlarını burada otlatırdı. Gordon biraz dinlendikten sonra çantasını tekrar sırtına geçirdi. Dik yamaçlar ve sert kayalıklar onu bekliyordu. Baltasını tekrardan kullanmaya başladı. Gordon bu yamacı 1-2 saat içinde geçmeyi hedefliyordu. Ama bu hiç kolay değildi. Zor şartlarda tırmanıyor ve oksijende git gide azalıyordu. Ağzından çıkan buhar havada nerdeyse donacaktı. Yukarı baktığında dağın tepesindeki keçilerin birer ikişer dağın uzak köşelerine zıpladığını gördü. İlk yamaç fazla dik değildi ama ondan sonraki çok çetindi. Buz o kadar sertti ki, baltası buza zorlukla saplanıyordu.
Gordon’un üstündeki karabinaların şıkırtı sesleri dağın uzak köşelerinde kaybolup gidiyordu. Bir dağ kartalının sesi Gordon’un kulağında yankılandı. Gordon saatlerce dağa tırmandı. Artık nefesi tükenmişti. Bir an başaramayacağını düşünmüştü ama buradan geri dönmeyi aklına bile getirmiyordu. Dağın tepesindeki özgür ruh olmak onun tek yaşamak istediği şeydi. Uzun uğraşlar sonucunda Gordon nihayet dağın tepesine varabilmişti. Evi uzaktan bir nokta gibi görünüyordu. Gözlerini kapayıp, bulutların arasındaki beyazlıklara bakarak kollarını havaya kaldırdı. Gordon’un yaşadığı özgürlük hissi artık ulaşabildiği son noktadaydı. Evine döndükten sonra pencereden dağı izlemeye koyuldu ve “Az önce oradaydım. Az önce” dedi. Gordon’un yaşadığı bu deneyim onu daha da özgürleştirdi. O artık özgür bir ruhtu.
Onur EROL
Liman Dergisi Sayı: 6
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.