Elindeki bira şişesine baktı. O şişenin hiçbir işe yaramadığını bundan sonra da yaramayacağını hatırladıktan sonra büyük bir gururla kafaya dikti ve şişenin dibini görene dek indirmedi. Artık bu şişe onun kader ortağıydı . Kendisinin dipte olmasıyla şişenin dibini özdeşleştirdikten sonra şişeye bunu yapanın kendisi olduğunu düşününce canı yandı. Kendisine de bunu yaşatan yine kendisi değil miydi? Peki öyleyse ne diye kendine biraz olsun acımazdı?