Hegel ve bolca Kant'a maruz kaldığım bir aylık kitap serüveninden sonra M. Heidegger ile buna bir son veriyorum. Çünkü Hristiyan kulübü üyeleri olan bu adamlar tarafından bolca metafizik safsatası ile dolduruldum. Yine de onlara dindar oldukları için saldıracak değilim nitekim Kant'ın ilk galaksiler içeren evren düşüncesi gibi çığır açan veyahut Hegel gibi evrenin başlangıcına dair devrimsel görüşler ortaya atan kişileri affedebilirim. Gel gelelim kitabın konusuna. Aslında kitap Nietzsche'nin sözünü anlatmanın dışında çok göze batan bir şey yapıyor. Onu çok sert bir şekilde eleştiriyor. Nitekim onu bu konuda yadırgamamız gerekir çünkü Nietzsche'yi bir katil olarak görüyor. Nietzsche'nin Tanrıyı öldürmesi bir başkaldırı cinayetidir. Ve bu cinayeti Nietzsche üstün insan ile birlikte işlemiştir. Kitap bütün genel hatları ile böyledir kendi yazısı ile daha net bir özet geçmek gerekirse Heidegger der ki ; "Nietzsche düşüncesini ortaya attığında Batı metafiziğini son evresine soktu. Bu evrede metafizik bir anlamda kendini öz olanaklarından yoksun bıraktığından, onun öteki olanakları da görülmez olur. Nietzcshe'nin altüst etmesinden sonra metafiziğe kendi özsüzlüğüne, düzensizliğine saplanmaktan başka bir yol kalmadı." Kitabı yazarken arasına bir öz eleştiri niteliğinde ufak bir bölüm yerleştirmiştir ki benim Hristiyanlar Kulübü diye nitelendirdiğim filozofların genel durumunu özetler niteliktedir. "Bir kez daha uyaralım; Nietzsche'nin sözü, Batı tarihinin iki bin yıldır süregelen yazgısını dile getirir. Biz bütün hazırlıksız toplananlar, Nietszche'nin bu sözü üzerine bir konuşmayla bu yazgıyı değiştirmeyi ya da onun hakkında yeterli bilgi edinmeyi düşünemeyiz. "

Nietzsche'nin Tanrı Öldü Sözü ve Dünya Resimleri ÇağıMartin Heidegger · Asa Kitabevi · 200166 okunma

··

178 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Erim Asya