Bu kitaba başlarken arka kapak yazısını okumadım, şans eseri bir yorum gördüm ve o yorum üzerine okuma kararı aldım. Bu kararı aldığım için şükürler olsun ki pişman değilim. Çünkü daha yıl başlayalı on bir gün oldu ama ben şimdiden üç tane gereksiz şey okudum. Kusursuz Elmas onlar arasına girmedi. Tam tersine okurken güldüm. En son ne zaman kitap okurken gülmemek için kendimi sıktım bilmiyorum. Island, her şeyden habersiz dairesine girdikten sonra olaylar başlıyor. March şu aralar neredeyse her hayali erkekte bulunan OKB hastası. Bazılarında sinir bozucu bulurum bu durumu ama bu kitapta, March’ın bu davranışları beni benden aldı. Güldüm. Hala inanamıyorum. Yazarın dilini beğenmem diye korkuyordum başlarda. Bu zamanda her yazılan okunmuyor, okunamıyor malum. Konu güzeldir belki ama anlatım bozuk olunca konunun güzelliği para etmiyor. Yine büyük şans eseri anlatımı da çok güzeldi. Bana samimi geldi, Island ben her şeyi bilirim kafalarına girmedi. Ergen tavırlarına da girmedi. March’la arası öyle hemen ısınmadı. Her şey yavaş yavaş oldu. Daha ne kadar yavaş olabilir ki? Kitabı okurken yan karakterleri bile sevdim. Ki bunu en son ne zaman yaptım hatırlamıyorum. Diyalogları, karakterlerin tepkileri… Ben sevdim. Devam kitapları çıksa okur muyum? Kesinlikle. Çünkü çoğu kasvet dolu kitaba nazaran bu kitap duygularıma hitap edebildi. Gözlerim yaşarmadı ama güldüm. Bir farkı yok. March ve Island’ın diyaloglarının hayranıyım artık. İkisinin ilişkisini ve March’ın her şeyi ağırdan almasını geçiyorum. Island’ın Dries’e verdiği tepkiler çok güzel olmuştu. Bir ergen gibi onu reddetmeyi geçiyor, olgun bir insan gibi olayları analiz edebiliyor. Böyle düzgün bir kadın karakter görmek bana çok iyi geldi. Aynı zamanda kötü adamların bile olayı dalgaya vuruyormuş gibi görünmesi çok iyiydi. Bilmiyorum bir tek ben mi fark ettim ama hava hiçbir zaman tam olarak boğulmadı. Her kötü olayda güldüğüm bir yer vardı. Şu an yazara söylemek istediğim tek şey, umarım devam kitapları da bunun gibidir. Hatta daha iyisidir. Çünkü bir serinin daha bozulduğunu görmeye dayanamam. Beğendiğim bir kitaptı ve bu yüzden ne yazacağımı bilmiyorum. Benim için farklı bir hava oldu. Değişik bir şeyler isteyenler, gülelim ama biraz da ciddiyet olsun diyorsanız bu kitap okunur. Ben günlere dağıtarak okudum öyle söyleyeyim. Çabuk bitmesin diye. Hikayeyi, karakterleri, her şeyini beğendim. Tam puan veremememin nedeni Island ve March'ın arasındaki ilişkiydi.Giriş kısmı nasıl oldu tam anlayamadım, hala anlayamıyorum. Gelişme kısmı hangi ara oldu? Sonuç kısmı çok iyi olmuştu. Sevdiğim gibiydi, çekip gidenler topluluğuna hoş geldiniz. Arayı çok açmadan devam kitaplarını da bekliyorum.